寄答京友文言文注音版
《 寄jì答dá京jīng友yǒu 》
“ 才cái难nán , 不bù其qí然rán乎hū !” 今jīn人rén尽jìn知zhī才cái难nán , 尽jìn能néng言yán才cái难nán , 然rán竟jìng不bù知zhī才cái之zhī难nán , 才cái到dào面miàn前qián竟jìng不bù知zhī爱ài , 幸xìng而ér知zhī爱ài , 竟jìng不bù见jiàn有yǒu若ruò己jǐ有yǒu者zhě , 不bù见jiàn有yǒu称chēng喜xǐ赞zàn扬yáng不bù啻chì若ruò自zì其qí口kǒu出chū者zhě , 如rú孔kǒng北běi海hǎi之zhī荐jiàn祢mí正zhèng平píng , 跣xiǎn足zú救jiù杨yáng彪biāo也yě 。 何hé也yě ? 以yǐ其qí非fēi真zhēn惜xī才cái也yě ; 虽suī惜xī才cái , 亦yì以yǐ惜xī才cái之zhī名míng好hǎo , 以yǐ名míng好hǎo故gù而ér惜xī之zhī耳ěr 。 则zé又yòu安ān望wàng其qí能néng若ruò己jǐ有yǒu 、 不bù啻chì若ruò口kǒu出chū如rú孔kǒng北běi海hǎi然rán也yě ? 呜wū呼hū ! 吾wú无wú望wàng之zhī矣yǐ !
举jǔ春chūn秋qiū之zhī天tiān下xià , 无wú有yǒu一yī人rén能néng惜xī圣shèng人rén之zhī才cái者zhě , 故gù圣shèng人rén特tè发fā此cǐ叹tàn , 而ér深shēn羡xiàn于yú唐táng 、 虞yú之zhī隆lóng也yě 。 然rán则zé才cái固gù难nán矣yǐ , 犹yóu时shí时shí有yǒu之zhī ; 而ér惜xī才cái者zhě则zé千qiān古gǔ未wèi见jiàn其qí人rén焉yān 。 孔kǒng子zǐ惜xī才cái矣yǐ , 又yòu知zhī人rén之zhī才cái矣yǐ , 而ér不bù当dāng其qí位wèi 。 入rù齐qí而ér知zhī晏yàn平píng仲zhòng , 居jū郑zhèng而ér知zhī公gōng孙sūn子zi产chǎn , 闻wén吴wú有yǒu季jì子zi , 直zhí往wǎng观guān其qí葬zàng , 其qí惜xī才cái也yě如rú此cǐ , 使shǐ其qí得dé志zhì , 肯kěn使shǐ之zhī湮yān灭miè而ér不bù见jiàn哉zāi ! 然rán则zé孔kǒng子zǐ之zhī叹tàn “ 才cái难nán ”, 非fēi直zhí叹tàn才cái难nán也yě , 直zhí叹tàn惜xī才cái者zhě之zhī难nán也yě 。
夫fū才cái有yǒu巨jù细xì , 巨jù才cái方fāng可kě称chēng才cái也yě 。 有yǒu巨jù才cái矣yǐ , 而ér肯kěn任rèn事shì者zhě尤yóu难nán 。 既jì有yǒu大dà才cái , 又yòu能néng不bù避bì祸huò害hài , 身shēn当dāng其qí任rèn , 勇yǒng以yǐ行xíng之zhī , 而ér不bù得dé一yī第dì , 则zé无wú凭píng , 虽suī惜xī才cái , 其qí如rú之zhī何hé ! 幸xìng而ér登dēng上shàng第dì , 有yǒu凭píng据jù , 可kě藉jiè手shǒu以yǐ荐jiàn之zhī矣yǐ , 而ér年nián已yǐ过guò时shí , 则zé虽suī才cái如rú张zhāng襄xiāng阳yáng , 亦yì安ān知zhī听tīng者zhě不bù以yǐ过guò时shí而ér遂suì弃qì , 其qí受shòu荐jiàn者zhě又yòu安ān知zhī不bù以yǐ既jì老lǎo而ér自zì懈xiè乎hū ?
夫fū凡fán有yǒu大dà才cái者zhě , 其qí可kě以yǐ小xiǎo知zhī处chù必bì寡guǎ , 其qí瑕xiá疵cī处chù必bì多duō , 非fēi真zhēn具jù眼yǎn者zhě与yǔ之zhī言yán必bì不bù信xìn 。 当dāng此cǐ数shù者zhě , 则zé虽suī有yǒu大dà才cái , 又yòu安ān所suǒ施shī乎hū ? 故gù非fēi自zì己jǐ德dé望wàng过guò人rén , 才cái学xué冠guàn世shì , 为wèi当dāng事shì者zhě所suǒ倚yǐ信xìn , 未wèi易yì使shǐ人rén信xìn而ér用yòng之zhī也yě 。 然rán非fēi委wěi曲qū竭jié忠zhōng , 真zhēn若ruò自zì己jǐ有yǒu , 真zhēn不bù啻chì若ruò口kǒu出chū , 纵zòng人rén信xìn我wǒ , 亦yì未wèi必bì能néng信xìn我wǒ所suǒ信xìn之zhī人rén , 憾hàn不bù得de与yǔ之zhī并bìng时shí , 朝zhāo闻wén而ér夕xī用yòng之zhī也yě 。 呜wū呼hū ! 可kě叹tàn也yě夫fū !
寄答京友文言文拼音版
《 jì dá jīng yǒu 》
《寄答京友》
“ cái nán , bù qí rán hū !” jīn rén jìn zhī cái nán , jìn néng yán cái nán , rán jìng bù zhī cái zhī nán , cái dào miàn qián jìng bù zhī ài , xìng ér zhī ài , jìng bù jiàn yǒu ruò jǐ yǒu zhě , bù jiàn yǒu chēng xǐ zàn yáng bù chì ruò zì qí kǒu chū zhě , rú kǒng běi hǎi zhī jiàn mí zhèng píng , xiǎn zú jiù yáng biāo yě 。 hé yě ? yǐ qí fēi zhēn xī cái yě ; suī xī cái , yì yǐ xī cái zhī míng hǎo , yǐ míng hǎo gù ér xī zhī ěr 。 zé yòu ān wàng qí néng ruò jǐ yǒu 、 bù chì ruò kǒu chū rú kǒng běi hǎi rán yě ? wū hū ! wú wú wàng zhī yǐ !
“才难,不其然乎!”今人尽知才难,尽能言才难,然竟不知才之难,才到面前竟不知爱,幸而知爱,竟不见有若己有者,不见有称喜赞扬不啻若自其口出者,如孔北海之荐祢正平,跣足救杨彪也。何也?以其非真惜才也;虽惜才,亦以惜才之名好,以名好故而惜之耳。则又安望其能若己有、不啻若口出如孔北海然也?呜呼!吾无望之矣!
jǔ chūn qiū zhī tiān xià , wú yǒu yī rén néng xī shèng rén zhī cái zhě , gù shèng rén tè fā cǐ tàn , ér shēn xiàn yú táng 、 yú zhī lóng yě 。 rán zé cái gù nán yǐ , yóu shí shí yǒu zhī ; ér xī cái zhě zé qiān gǔ wèi jiàn qí rén yān 。 kǒng zǐ xī cái yǐ , yòu zhī rén zhī cái yǐ , ér bù dāng qí wèi 。 rù qí ér zhī yàn píng zhòng , jū zhèng ér zhī gōng sūn zi chǎn , wén wú yǒu jì zi , zhí wǎng guān qí zàng , qí xī cái yě rú cǐ , shǐ qí dé zhì , kěn shǐ zhī yān miè ér bù jiàn zāi ! rán zé kǒng zǐ zhī tàn “ cái nán ”, fēi zhí tàn cái nán yě , zhí tàn xī cái zhě zhī nán yě 。
举春秋之天下,无有一人能惜圣人之才者,故圣人特发此叹,而深羡于唐、虞之隆也。然则才固难矣,犹时时有之;而惜才者则千古未见其人焉。孔子惜才矣,又知人之才矣,而不当其位。入齐而知晏平仲,居郑而知公孙子产,闻吴有季子,直往观其葬,其惜才也如此,使其得志,肯使之湮灭而不见哉!然则孔子之叹“才难”,非直叹才难也,直叹惜才者之难也。
fū cái yǒu jù xì , jù cái fāng kě chēng cái yě 。 yǒu jù cái yǐ , ér kěn rèn shì zhě yóu nán 。 jì yǒu dà cái , yòu néng bù bì huò hài , shēn dāng qí rèn , yǒng yǐ xíng zhī , ér bù dé yī dì , zé wú píng , suī xī cái , qí rú zhī hé ! xìng ér dēng shàng dì , yǒu píng jù , kě jiè shǒu yǐ jiàn zhī yǐ , ér nián yǐ guò shí , zé suī cái rú zhāng xiāng yáng , yì ān zhī tīng zhě bù yǐ guò shí ér suì qì , qí shòu jiàn zhě yòu ān zhī bù yǐ jì lǎo ér zì xiè hū ?
夫才有巨细,巨才方可称才也。有巨才矣,而肯任事者尤难。既有大才,又能不避祸害,身当其任,勇以行之,而不得一第,则无凭,虽惜才,其如之何!幸而登上第,有凭据,可藉手以荐之矣,而年已过时,则虽才如张襄阳,亦安知听者不以过时而遂弃,其受荐者又安知不以既老而自懈乎?
fū fán yǒu dà cái zhě , qí kě yǐ xiǎo zhī chù bì guǎ , qí xiá cī chù bì duō , fēi zhēn jù yǎn zhě yǔ zhī yán bì bù xìn 。 dāng cǐ shù zhě , zé suī yǒu dà cái , yòu ān suǒ shī hū ? gù fēi zì jǐ dé wàng guò rén , cái xué guàn shì , wèi dāng shì zhě suǒ yǐ xìn , wèi yì shǐ rén xìn ér yòng zhī yě 。 rán fēi wěi qū jié zhōng , zhēn ruò zì jǐ yǒu , zhēn bù chì ruò kǒu chū , zòng rén xìn wǒ , yì wèi bì néng xìn wǒ suǒ xìn zhī rén , hàn bù de yǔ zhī bìng shí , zhāo wén ér xī yòng zhī yě 。 wū hū ! kě tàn yě fū !
夫凡有大才者,其可以小知处必寡,其瑕疵处必多,非真具眼者与之言必不信。当此数者,则虽有大才,又安所施乎?故非自己德望过人,才学冠世,为当事者所倚信,未易使人信而用之也。然非委曲竭忠,真若自己有,真不啻若口出,纵人信我,亦未必能信我所信之人,憾不得与之并时,朝闻而夕用之也。呜呼!可叹也夫!
为您推荐:寄答京友文言文翻译_注释_赏析