桓荣勤学不倦注音版
桓huán荣róng勤qín学xué不bù倦juàn
桓huán荣róng初chū遭zāo仓cāng卒zú , 与yǔ族zú人rén桓huán元yuán卿qīng同tóng饥jī厄è , 而ér荣róng诵sòng读dú不bù息xī 。 元yuán卿qīng嗤chī荣róng曰yuē :“ 但dàn自zì苦kǔ气qì力lì , 何hé时shí得de施shī用yòng乎hū ?” 荣róng笑xiào而ér不bù应yīng 。 及jí荣róng为wéi太tài常cháng , 元yuán卿qīng叹tàn曰yuē :“ 我wǒ农nóng家jiā子zi , 岂qǐ意yì学xué之zhī有yǒu利lì乃nǎi若ruò是shì哉zāi !”
huán róng qín xué bù juàn
桓荣勤学不倦
huán róng chū zāo cāng zú , yǔ zú rén huán yuán qīng tóng jī è , ér róng sòng dú bù xī 。 yuán qīng chī róng yuē :“ dàn zì kǔ qì lì , hé shí de shī yòng hū ?” róng xiào ér bù yīng 。 jí róng wéi tài cháng , yuán qīng tàn yuē :“ wǒ nóng jiā zi , qǐ yì xué zhī yǒu lì nǎi ruò shì zāi !”
桓荣初遭仓卒,与族人桓元卿同饥厄,而荣诵读不息。元卿嗤荣曰:“但自苦气力,何时得施用乎?”荣笑而不应。及荣为太常,元卿叹曰:“我农家子,岂意学之有利乃若是哉!”
桓荣勤学不倦翻译
桓荣早年遭遇社会动乱,与同族的桓元卿同处饥渴困境之中,但桓荣却不停地读书背诵,元卿嘲笑桓荣说:“你只是自讨苦吃白费力气,什么时候再用得上它呢?”桓荣笑着不回应他。等到他做了太常,元卿遗憾地说道:“我像一个农民一样目光短浅,怎么会料到学习的好处能像这样啊!”